ارزیابی صفات رشد سیب زمینی در تلقیح با قارچ میکوریز در شرایط تنش خشکی

این پژوهش به منظور بررسی پاسخ‌های رشدی گیاهچه‌های حاصل از ریزغده در سیب زمینی و همچنین عملکرد آن‌ها در تلقیح با قارچ میکوریز و در شرایط تنش خشکی آزمایشی گلخانه‌ای در قالب فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی همدان به اجرا درآمد. فاکتورهای مورد بررسی شامل سطوح مختلف تنش آبی (100، 85، 75 و 65 درصد نیاز آبی) و دو سطح مایه‌زنی با قارچ میکوریز گونه Glomus intraradices و عدم تلقیح با آن بود. صفات مورد اندازه‌گیری شامل طول و قطر ساقه، تعداد گره و طول میانگره، سطح برگ، وزن تر و خشک اندام هوایی، مقدار کلروفیل برگ و تولید ریز غده در گیاهچه بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات اصلی تلقیح با میکوریز و سطوح تنش آبی در کلیه شاخص‌های رشد معنی دار شد. اثر متقابل میکوریز و سطوح آبیاری منحصرا در میزان کلروفیل، وزن خشک ریشه و سطح برگ معنی‌دار شد. مقایسه میانگین‌ها نشان داد که در اغلب شاخص‌های رشد و عملکرد تیمار میکوریزی با 85% تأمین آب در ظرفیت مزرعه بالاترین سطح را داشت هرچند با تیمار میکوریزی با 100% آبیاری تفاوت‌ها معنی‌داری نشد. بیشترین تولید ریزغده با تیمار میکوریزی با 85% آبیاری حاصل شد. در مجموع در تیمارهای میکوریزی با تأمین 75 و 65 درصد نیاز آبی سیب زمینی (با کاهش 25 و 35 درصد از آب مصرفی) در اغلب شاخص‌های رشد و همچنین تولید ریزغده، وضعیتی هم سطح و قابل رقابت با عدم کاربرد میکوریز در تیمارهای 100 و 85 درصد سطح آبیاری ایجاد شد.